අයා නෙත කඳුළු පිරි
එබේ රිය කවුළුවෙන්
දෝත පා දුලි පිරි
ජිවිතේ යදී උන්
රස බොදුන් පය වැකෙන
මැදුරු දොර අබිමුව
ඉඳුල් පැදකුණු කරන
උන් යදී ලොවක් නව
සධන අදමිටු කැල
උන් යැදුම් නොදකිති
සුපුන් මධු විත අසල
පසන් තෙපුලින් රඟති
No comments:
Post a Comment