අවැසි නම් ඔබ යන්න

මලක් සේ දම් හෙන්දිරික්කා

රැයේ පිබිදී මිලින වී යන

අසුරු සැණෙකින් නිමා නොවනා

සෙනේ සිතිවිලි හදේ ඉපැදෙන.....

වැහි ළිහිනි මෙන් සරන ගගනත

පෙරාතුව මේ නිමිති ගෙන එන

නොදැනුණා එක එකම වරකුදු

ළඟ ලඟම බැව් නුඹේ අගමන......

කඩොළු නොමැතිය යනෙන මග තොට

අවැසි නම් නුඹ යන්න සිතු ලෙස

කපන ඉණි මෙන් ගලන ගඟකට

දනිම් අවුරා පලක් නැති බව......

මග බලයි සිත හොරෙන්

පවනේ රැඳෙන් හමනා

සුවඳක් ලෙසින්

හද විල පිපෙන් සැමදා

පියුමක් ලෙසින්

මතකය අපේ කිසිදා

රිදුමක් නොවෙන්

සමුගෙන ගියත් පෙරදා

නොසිතූ ලෙසින්

පියමං කළත් දෙදෙනා

නොහැඳිනු ලෙසින්

වදනකදු නොදොඩා

ගොළු වූ ලෙසින්

හද සෙනේ සඟවා

විරසක ලෙසින්

අපිම සිත් රවටා

සැඟවෙමු අපෙන්

හඬන සඳ ඉකිලමින්

තුන් තිස් පැයේ

ඔය සිත ද අවදියෙන්

ඉකිලනු ඇසේ

වෙන් වෙමු ද රවටමින්

සිතිවිලි අපේ

මග බලයි සිත හොරෙන්

මම ද නුඹ සේ

දෙවිඳුනි

දිවැසින් බලන්නේ

පඬුපුල දැවෙන සඳ

ලෝ මැවූ දෙවින්ඳේ

දුක ඔබට දැනෙනවද

බිලිඳුන්ට මවු නොමැති

සීත හිම කැටිති කිම

නොපෙනෙන කුසක ගිනි

දිව බොදුන් මැවුණි කිම

ලෝ පුරා ඔබ මැවූ

නෙතඟ කඳුලැල් කිමද

සම පතා ඔබ යදින

සැමට ඔබ ගැති නොවෙද

සිනාසෙමි

වෙර නොබැඳි අතීතෙකි

ඔබද මා හමු වුණ

මතකය ද සිතුවමකි

ඉරි පිරී පෑ වැකුණ ......

පැතුම් සත් පියුමන්

නුඹ තලා දිය විසුල

ජීවිතය තඩාගෙකි

දිය සිඳී මල් වරණ .......

වැලපෙමින් දුර නොයමි

සිතිවිලි ගොළු ලෙසට

හෙට ද මම සිනාසෙමි

මගේ නැති බැරි කමට .........

හිමි සඳුනේ මා රිදවන

හිමිකම් බැඳි රනින් පැළඳ

ගතින් රැඳී සිතින් බිඳුන

කඳුලු පිසින අන් ලිය'නග

හිමි සඳුනේ පෙලන මහද

සසල මසිත කීරි ගැසේ

සුසුම් හඬින් සීත රැයේ

නොපිලිගනිමි අඳුරු රැයේ

මුමුණන බස් ලොව රහසේ

තුන් තිස් පැය ඇගේ ලොවේ

සිහිනෙක නුඹ හිඳිනු දැනේ

හිඳිමි බලා ඉවසිල්ලේ

ඉම දක්නා තුරු සිහිනේ

විහඟ පත් බිඳී

ගලන කඳුලැල් රිදුනු නයනග

විහඟ සිතකට බර නොවේ

දිනෙක තෙත් බර මිලින මුව අග

සිනා මල් නොපිපුණි නොවේ

සිහින බිඳුණ ද අරුම දිවි මග

කඳුලු සයුරක හැඩ නොවේ

තුටින් පොපියන නවමු මං පෙත

දුරින් දුර රැඳුනා නොවේ

සැණින් මිලිනව සැඟව යන වග

නොදැන මග බැලුවා නොවේ

ඉගිල යන්නට සතුට සොයමින්

බිඳුනු පත් සවිමත් නොවේ

තනි වෙලා මා.........

 

බලා ඉමි මා හුදකලාවේ
ගන අඳුර වට වැව් තලාවේ

නෙත කඳුලු පිරි වේදනාවේ

අපේ මතකය දිය වුනාවේ..........

සුරත් පැටලී පෙම් අමාවේ

දුරක් ආ මග අද නිමා වේ

සිතුම් පැතුමන් ගොළු වුනාවේ

වැව් තලේ මා තනි වුනාවේ........

වැහි ලිහිණි දුර ඉගිලුනාවේ

නියං සායෙන් වියලුණාවේ

අසිරි මැද මතු වාසනාවේ

නුඹේ ලොව මල් පිබිදුනාවේ ........
 

 

 

සමු ගනිමි කෙලෙසේ

සිනා මල් වියැකී

කඳුලු නෙතු ඇහැරී

මතක මැද සැණෙලී

නිදයි ඈ නොසැලී

දුර ඇදේ ඈ

විදුලියක් සේ

කෙළි සිනා නෑ

මුවග පෙර සේ

රූ මැවේ පෙර

සිහිනයක් සේ

බිඳී බධු සිත්

කදාවක් සේ

සුදු වතින් සැරසී

දෑත මල් ගැවසී

සිහිනයක් සදිසී

ගියත් ඈ සමු දී ……………..  සමු ගනිමි කෙලෙසේ ...........

නාඳුනන රුවක්

හසරක් නොම දැන

පැටලෙන සිතිවිලි

සිත මගෙ සසල කරයි .........

කඳුලක සිසිලස

ගෙනා නුඹේ රුව

මගෙ මතකයට දුරයි .............

සිහින විමන් මැද

දෑඟිලි පැටලුනු

මුදු මල් සමය නිමයි ...........

පෙර මග හමුවන

නාඳුනනා රුව

මගෙ මතකයේ නොවෙයි ............

ආදරේ

රූ රැස් අඳින හිරු ලතා

පෙරඹර නැගෙයි ආදරේ

පවනට සැලෙන පත් ලතා

පද වැල් ගොතයි ආදරේ

තුරු වට එතෙන මල් ලතා

මුමුණා කියයි ආදරේ

සිත ලඟ රඟන නෙතු ලතා

නෙතඟක සොයයි ආදරේ

නොදත් කිවිඳුන්

සිකර කඳු සිසාරා

සප්ත සර රැව් නගන

නිලඹර පත් සලා

සියොතුනේ ඇදී යන

දින මුවේ මියුලැසින්

දනෝ නෙතු පුබුදන

කවුරුන්ද කිවිඳුන්

සියොත් ගී පබඳින

සිංගාර වෙණ නදින්

මධුර තනුවෙකි වැයෙන

බොහෝ වෙද සුරුවන්

තුන් ලයෙන් ස්වර නගන

මට කියන්න

සඳ මඩල නුඹ කියාපන්

ලොවට මගෙ ගනදුර කොහෙන් 

දිය බුබුල නුඹ කියාපන්

නෙතට මගෙ කඳුලැල් කොහෙන්

වැසි දෙවිඳ නුඹ නිවාපන්

ළසෝ ලැව් ඇවිලේ තදින්

මද පවන සිසිලක් වෙයන්

එසිත බෝ වියලි ගොසින්

පළා යයි නුඹ අදත් පෙර මෙන්

කඳුල පමනෙකි ළඟ එදා මෙන්

අතීතය ලඟ පිරූ පෙරුමන්

සිහිනයක් විද ? කඳුලු කර දුන්

නපුරු සිහිනය

සෙයාරූ දුර මාවතේ

බොඳව යයි නෙතු මානයේ

කඳුලු අහුරකි ආදරේ

විමන් බිඳි එක හීනයේ

නුඹම මැව් රූ යා නොදේ

ඔත්පලව සිත වා බිඳේ

සැඩ සුළං මැද ආදරේ

සිහින මන්දිර බිතු සැලේ

සාදු වෙස් බැඳි රස් වනේ

අසිරි සඟවා නෙතු ඉමේ

අනත රජයන සිත් කොනේ

නපුරු සිහිනෙකි ආදරේ

නුඹ නමින් (නොවේ)

සිහිනයක් වගෙයි නෙතු අග

සැබෑවක් නොවේ

නුඹම විත් නුඹම යන බැව්

වැටහුනා නොවේ

කඳුලු බිඳු නැගෙයි එනමුදු

නුඹ නමින් නොවේ

රිදුනු සිත යලිදු රිදවන

නුඹ නමින් නොවේ

පබැඳි එකදු කවි පදයක්

නුඹ නමින් නොවේ

සිහින පුරමි ඒ සිහිනයෙ

කුමරු නුඹ නොවේ

නුඹට බැඳුනු සිත රැවටී

තනි වුනා නොවේ

මහද සෙනේ නුඹ හට

නොම වැටහුනා නොවේ

කඳුලු බින්ඳු මගෙ දෑසට

අරුමයක් නොවේ

නුඹ තනි කර සිත ඈතට

ඉගිලුනා නොවේ

වරදවා අරුත් ගෙන සිත

රැවටුනා නොවේ

නුඹට මෙන් සෙලින් කල දැඩි 

සිතක් මට නොවේ

නොකරමි චෝදනා

කෙමි අගින් පත් විදා

රොන් සොයා එන තුරා

මග බැලූ නෙතු අයා

කොමුද මල් මත සරා

මධු උරා පෙළ නසා

දසත රොන් සුණු විදා

සමනලුන් යා නම්

කොමුද රිදවා පියා

නැත කිසිදු චෝදනා

දෙනෙත් පියෙනා තුරා

නුඹත් දුර යා නම්

මසිත රිදවා පෙළා

නුඹේ සිනා

රැව් නංවා නුඹේ සිනා

හඬා වැටෙන කඳු යායේ

සිනා නදින් රොන් පුරනා

මිලාන මල් පියලි සැලේ

පත් අතුරින් කඳුලු ගලා

කඳු මුවාව ඉස්මත්තේ

නුඹේ නමින් රැලි නගනා

සෝ දියඹට එක්ව ගියේ