යළි හමු වෙමු

ඉතින් අපි හමු වෙමු

වරක් යළි හෙට දින

වෙන්ව යන්නට පලමු

ගං දෑල අසබඩ…..

පැනි කුරුළු නද මතුල

විසල් බට උණ පඳුර

අපෙ මතකය විසුල

අත වනයි අතීතෙට….

ගං දෑල නිසසලය

මද නල අවනතය

කරුණ කිම සසැලෙන

සිතුවිලි සයුර නුඹ…..

අකල් වැස්ස

උයන පිරි මල් සලා

සමනලුන් ඉඟි කළා

කටු තුඩින් මුව වසා

සෙනේ සිතුවම් කළා

පාව ආ මේ කුලින්

කාල නුබ සැරසුණා

අකලට ද මහා වැහි

වැටෙන බැව් සිහි වුණා

තෙමා පෙති සියුමැලි

වැහි බින්ඳු විසිරුණා 

බැතිබර මල් පියලි

පින් පාට සේදුණා

නාඳුනන සෙනෙහස

උයන් කොන

නදී තෙර

වෙරළ ඉම

නාඳුනන

සිඳුනු අරුතින්

බිඳුනු බැඳුමින්

සළෙල යදමින්

එක්ව පෑහෙන

සිතක් නිති අයදින

සිතක් පිළිකෙව් කරන  

අයෙක් වෙති නූතන

සෙනෙහස නාඳුනන

අහිමි

දිලෙන නිවෙන තරු රෑ අහසේ

දිවා නුබට අහිමී

පිපෙන මියෙන සපුමල් වදුලේ

සුවඳ රැයට අහිමී

එක්ව නැගූ සුන්දර සිහිනේ

නුඹට මටද අහිමී

නුඹම සොයන රෑ තුන් යාමේ

මසිත මටම අහිමී

නැගෙන බිඳෙන රළ පෙල ගානේ

සයුරු ගැඹුර සැඟවේ

බසින නගින හිරු සඳු ගානේ

දිවිය තෙරට ළංවේ

එබී හිඳින සඳ නුඹ සිහිනෙන්

සුවැති සිහින බොඳ වේ

නුඹේ සුවඳ රැඳි ඒ මතකෙන්

මගේ ලොවම ඇවිලේ

සරුංගලය

සුළං සැරට උජාරුවට

ඇදී යනව නුඹ ඈතට

අහසක් වී පුංචි හිතට

දුන් පොරොන්දු මහ ඉහලට

නුඹ යන මග හුරතලයට

බලා හිඳින පුතු දෑසට

නෑ වෙහෙසක් පුංචිකමට

නූල රැඳුනු සිඟිති අතට

සවිමත් නැති සිඟිති අතට

රිදවා නුඹ යයි ඈතට

අයිතිය ගෙන මගේ පුතුට

එපා දිනෙක යලි එන්නට