බැඳී දම ලුහුවිණි
අත්වැල ගිලිහිණි
පියමග බොඳ විණි
උන් තැන නැවතිණි
නෙතු කැන් තෙත් විණි
සිතිවිලි සිර විණි
පෙරමග නොපෙනිණි
අඳුරේ තනි වුණි
හද සෝ තැවුලින්
කවි දම් අමුණමි
ඈ නොව මතුයෙන්
කවියට පෙම් බඳිමී ..........
No comments:
Post a Comment