තනි තරුවේ

නුඹ නාවත් රෑ  අහසට 

දුක හිතෙයිද  සඳ මඩලට 

තරු සිටියදී නුබ ඔපයට 

සර කොයින්ද තනි තරුවට ....

ඉකි බින්ඳත් වියෝ සොවින්   

දුක දැනුනද සඳ මඩලට                      

නුඹ මිදුනත් තරු පොකුරින්

වෙනසක් වෙද රෑ අහසට ......

අහිමි මව් සෙනේ

සෙනේ උවනත සොයන 

සෝමාරි මුදු නෙතට 

කඳුලින් වරම් දුන් ළඳේ 

මව් ළමැද සුව පතන  

මොළකැටි බිලිඳුනට

තනිකම තිලින දුන් ළඳේ 

ඔත්පලව විස තුඩින 

ඔසු පතන කැකුලකට 

රිදුම් දායාද කළ ළඳේ

නුඹ නමින් ඉකි බිඳින  

සිත නැගුනු විරසකට   

අම්මා කියම්දෝ කෙසේ 

ගතු කියන සිත

රැඳුණු රුව අසුන් කොන

වෙලී රස පහසේ 

සැඟවී ගියෙද දුර

ඈත හොර රහසේ 

දිලෙන තරු පොකුරු රැස

අඳුරු  රෑ අහසේ 

විමසා පෙළයි සිත

නුඹ ගැනම රහසේ 

නෞකාවකි මා

නැවතී බලා ඉමි

සිඳු හිමි  නමින් 

සැතපී ගිම් හරිමි

අපමණ බැතින්

වැතිරී ඇදී යමි 

හිමි ලැම මතින්

නොතැවී විඳ ගනිමි

 සංකා තොසින් 

අතුළ පාවඩ මැදින්

ස්වේත  පෙන නංවා

සැරද ලෙන්ගතු සිතින් 

පෙරටු කොට කැන්දා

පතල ගල් නේරු මැදින්

සමහිතව රන්දා 

දියන හිමි සඳු නිතින් 

වෙසෙස් පෙම් බැන්දා  

දිය වැල් ද වා සුළි ද 

අඳුරු ආගාධයන්  

අවි අමෝරා සිටිත් 

විස දලැති  මුර්ගයන් 

යමි සොයා තොටමුණ 

වරකුදු නොසැලෙමින්   

                                    බිය නොවෙමි රැඳෙන තුරු

                                    සිලිලාර හිමි ලඟින් 

මතකය ඉකි බිඳී

නොකියාම ගිය නමුදු 

සිතු පැතුම් දරාගෙන 

හද පුරා නැගෙන මුදු 

මතකයකි ඉකි බිඳින 

දුක දරා හිනැහුනත් 

ලෝකයා අබිමුවට 

අපි අපිම දනිමු

අප අපට හිමි නැති අරුම

ඉතින් කුමකට හිඳිනු 

                                    මග බලා නුඹ නොඑන !

අම්මා

අවරගිර පුර සඳක් සේමා

අඳුරු  නුබ නැගෙනා 

තුමුල ගිර දිසි දසුන් සේමා

වදුල විනිවිදිනා 

පතන තෙත් කළ නදිය  සේමා

නිහඬ වෘත පුරනා 

සිලා ලිපියෙක කවය සේමා

කල්ප වස් වසනා

නෙතඟ මැවි රසඳුනක් සේමා 

තුන් කල්හි දකිනා

මධුර වීණා නදක් සේමා

සවන් යුග පිනනා 

සදා කල්  බැඳී දමක් සේමා 

මතු මතුත් පතනා

මව්නි නුඹ සිළුමිණක් සේමා

                                    සිතු පැතුම් සදනා

උන් යදින ජීවිතය

අයා නෙත කඳුළු පිරි

එබේ  රිය කවුළුවෙන්

දෝත පා දුලි පිරි 

ජිවිතේ යදී උන් 

රස බොදුන් පය වැකෙන

මැදුරු දොර අබිමුව

ඉඳුල්  පැදකුණු කරන 

උන් යදී ලොවක් නව 

සධන අදමිටු කැල

උන් යැදුම් නොදකිති 

සුපුන් මධු විත අසල    

පසන් තෙපුලින් රඟති 

මට නොතේරෙන අරුමය

බැඳුනු අත්වැල් එදා 

මල් පිපුණු පාරේ 

ගිලිහුනිද  තනි  වී 

තාමත් නොතේරේ  

මිලිනව වැටෙන සුදු 

මල් පොකුරු ගානේ 

නුඹ ගැනම තතු අසන 

අරුමය නොතේරේ 

කඳුළු බිඳුවක හැඩය

ගලා යන සිහිලට 

නෙතු අගින් ජනිතව 

සමතෙක් කියන් මට 

නොදන්නෙමි හැඩරුව  

විජය දද නගා ලොව 

ඉසිඹු ලද නිමේෂය 

අරුමය කියන් මට

කඳුළු බිඳු ගලා ගිය 

විඩාපත් හදවතට 

අහිමිව සියල් සත 

සහනය කියන් මට 

කඳුළු බිඳකින් ජනිත 

තොසින් ඔද වැටුණු සිත

සොවින් ඉකි බිඳින වත   

කියනු හැකි වෙද අරුත  

                                    කඳුලක්ම නෙත ජනිත  ??????

ආයෙත් ඔබ එන්න

නිදි බිඳින නෙතු කොන      

හීන මල් සුපිපෙන්න  

සිහින තාරකාවේ 

සුව සිහින ගෙන එන්න 

දෙතොලඟ දඟ කරන 

අරුමසිය පවසන්න 

සඳ තාරකාවේ 

නිහඬව කන් දෙන්න 

අඳුරු සිත ඉඟි මරන  

රූ සිරි දැක ගන්න 

පහන් තාරකාවේ 

එලි වැට දල්වන්න  

දිවි මග එලිය දෙන 

තාරුකා දල්වන්න 

මහද සඳවතියේ 

                                    ඇවිත් යන්නට එන්න