මිතුරියේ

නුඹට නොදැනෙන

නුඹ නමින් බැඳි..

මහද රිදවන 

රැයේ නිදි බිඳි..

ලොවෙන් සඟවන

මිතුරු දම් බැඳි

කියම් කෙලෙසක

සෙනේ හද රැඳි..

නමක් නැති

මගේ වෙන්නෙත් නැතී

දමා යන්නත් බැරී

බැඳීමක් ඇති නම නැතී

නිබද මුව හසරැල් පිරී

 

හිතේ ගැඹුරක මග හැරී

කලක සිට සුරැකිව ඇතී

දුරට නොගියද සිත පිරී

ගැඹුරු නැති මතකය ඇතී

 

දෑත් බැඳ නතරව නැතී

හිඳී සිත ලඟ ගැටි ගැටී

ලඟින් නැතිමුත් තනි නැතී

එපා වෙන්නෙත් නැති හැටී

ගිරවියට පෙම් බැඳ

ගොදුරු ගෙන, කැදැල්ලට

නිහඬ වක්කඩ ගාව

පියාඹන ඇසිල්ලට

ඉසිඹු ලද නිමේෂය

සංකාව දරා හිඳ 

හිරිවැටුන ලිහිණි සිත 

හෙමි හෙමින් කිති කවන

ගිරවියට සෙනේ බැඳ

පාලු රෑ කළුවරක 

කොළ සිදුණු ගිමන් කල

ගී ගයයි ලිහිණියක 

කොට්ට අතු පතර හිඳ

ලිහිණි බැමි සිඳ

සෙනේ පා ඇත

සිතු පැතුම් මැද

කඳුලු වැල් ඇත

ගිරවි යන දින

මුළු ලොවක් බිඳ

අහෝ ලිහිණිය

තනි නොවේවිද