.jpg)
දිලෙන මනු නෙතු යදින
කඳුළු රන් කාසියේ
සැඟව හසකැන් උවන
මුලා වෙයි නැගණියේ
බුර බුරා නැගෙන හද
අග්නි දළු රාගයේ
නොකිලිටි සිත බොළඳ
පුළුස්සයි නැගණියේ
නෙක අමන චර විදුල
මඩොල් පිරි ජීවයේ
මනු සිරින් සිත උදුල
වැජබෙන් නැගණියේ 
No comments:
Post a Comment