Saturday, November 10, 2012

නුඹ නොදන්නෙහිද




ගියත් කියමින් මුසා 
දෝතින් මුව වසා
හැඬුවෙමි ඉකි ගසා 
නුඹට බැඳී පෙම නිසා 
           නුඹ  එබැව් දන්නෙහිද
අපමණ ස්නේහයෙන් 
හද ගැඹුරු ඉම නැගෙන 
පෙම් කලෙමි මුළු හදින්
මවක් මෙන් දරු රකින
           නුඹට එය නොදැනුනිද 
චෝදනා නගා නෙක 
පලා ගිය නුඹේ රුව 
දුර ඈත විමානෙක 
දිටිමි සඳ නැති රැයෙක 
                                                නුඹ, මා රවටන්න සිතුවෙහිද 


No comments:

Post a Comment